Κυριακή 31 Μαρτίου 2013

Συνταγή: Ποτό θαύμα σκοτώνει τα καρκινικά κύτταρα και όχι μόνο. Διαδώστε!

από το blog ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ






Βρήκαμε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο από το ιστολόγιο atheatignosi
για μια απίθανη ιστορία ενός Ιάπωνα ο οποίος θεράπευσε πλήρως, όπως ισχυρίζεται, τον καρκίνο του πνεύμονα πίνοντας ένα ποτό με 3 μόνο υλικά που ευτυχώς για εμάς στην Ελλάδα τα βρίσκουμε παντού. Ακολουθεί το άρθρο:




Αυτό το ποτό ΘΑΥΜΑ κυκλοφορεί εδώ και πολύ καιρό.

Υπάρχει μια προσωπικότητα, ο κ. Seto, που ορκίζεται γι αυτό. Θέλει να το δημοσιοποιήσει για να επιστήσει την προσοχή των ανθρώπων που έχουν καρκίνο. Αυτό είναι ένα ποτό που μπορεί να σας προστατεύσει απο τα μολυσμένα κύτταρα που σχηματίζονται στο σώμα σας, ή να περιορίσει την ανάπτυξη τους! Ο κ. Seto είχε καρκίνο του πνεύμονα.

Του σύστησε να πίνει αυτό το ποτό ένας διάσημος βοτανολόγος από την Κίνα. Επαιρνε αυτό το ποτό επιμελώς για 3 μήνες, τώρα η υγεία του έχει αποκατασταθεί, και ο ίδιος είναι έτοιμος να κάνει ένα ταξίδι αναψυχής. Χάρη σε αυτό το ποτό! Δεν βλάπτει σε τίποτα να δοκιμάσετε.



Είναι σαν ένα ποτό θαύμα! Είναι απλό.

Χρειάζεται μία ρίζα τεύτλων (δηλαδή των παντζαριών), ένα καρότο και ένα μήλο, που θα τα συνδυάσετε μαζί για να κάνουν το χυμό! Πλύνετε τα παραπάνω, τα κόβεται με τη φλούδα σε κομμάτια - τα βάζετε στον αποχυμωτή, και αμέσως πίνετε το χυμό. Μπορείτε να προσθέσετε λίγο λεμόνι ή λάιμ για περισσότερο δροσιστική γεύση. 



Αυτό το ποτό θαύμα είναι αποτελεσματικό για τις ακόλουθες παθήσεις:


1. Αποτρέπει τα καρκινικά κύτταρα που αναπτύσσονται, και συγκρατεί τα καρκινικά κύτταρα να μην αναπτυχθούν.

2. Αποτρέπει την ασθένεια του ήπατος, νεφρού, πάγκρεας, καθώς και θεραπεύσει το έλκος.

3. Ενίσχύει τον πνεύμονα, την πρόληψη καρδιακής προσβολής και την υψηλή αρτηριακή πίεση.

4. Ενίσχύει το ανοσοποιητικό σύστημα

5. Καλό για την όραση, τα κόκκινα και τα κουρασμένα μάτια ή την ξηροφθαλμία

6. Βοηθάει στην εξάλειψη του μυϊκού πόνου

7. Αποτοξινώνει, βοηθόντας την κινητικότητα του εντέρου, και εξαλείφει την δυσκοιλιότητα. Επομένως θα κάνει το δέρμα σας πιό υγιές και να φαίνεται πιο λαμπερό. Σαν να το έστειλε ο Θεός για το πρόβλημα της ακμής.

8. Βελτιώνει την κακοσμία του στόματος, που οφείλεται στην δυσπεψία, και την λοίμωξη του λαιμού.

9.Βελτιώνει τους πόνους.

10. Βοηθάει τον πάσχων απο αλλεργική ρινίτιδα (πυρετός εκ χόρτου).



Δεν υπάρχει απολύτως καμία παρενέργεια. Ιδιαίτερα θρεπτικό και απορροφάται εύκολα. Πολύ αποτελεσματικό αν χρειαστεί να χάσετε βάρος. Θα παρατηρήσετε ότι το ανοσοποιητικό σας σύστημα θα βελτιωθεί μετά από 2 εβδομάδες.


Φροντίστε να το πίνετε αμέσως από τον αποχυμωτή για καλύτερο αποτέλεσμα.


ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ ΤΟ ΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΣΑΣ.

 Προσπαθήσαμε να κάνουμε μια σχετική έρευνα και διαπιστώσαμε ότι το ξενόγλωσσο διαδίκτυο  έχει κατακλυστεί με τη συγκεκριμένη είδηση, χωρίς να βρούμε κάποιο αξιόλογο αντεπειχείρημα. Η αλήθεια είναι ότι και οι τρεις αυτές τροφές έχουν εξαιρετικές ιδιότητες.

Συνοπτικά αναφέρουμε ότι:

Τα παντζάρια είναι πλούσια σε μια ισχυρή φυτική χρωστική και αντιοξειδωτική ουσία την βητακυανίνη, η οπαία δίνει το βαθύ κόκκινο χρώμα σε αυτό το λαχανικό. Η βητακυανίνη μπορεί να περιορίσει τη βλάβη που προκαλούν στον οργανισμό οι ελεύθερες ρίζες αλλά και να αναστείλει τη δημιουργία καρκινικών κυττάρων στο στομάχι, το έντερο, τους πνεύμονες, και το νευρικό σύστημα, σύμφωνα με κάποιες έρευνες.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ

Διαβάστε επίσης και αυτό το εξαιρετικό άρθρο για τα οφέλη του χυμού του παντζαριού


Οι θεραπευτικές ιδιότητες του καρότου είναι πολλές, γι’αυτό άλλωστε και οι αρχαίοι Έλληνες το αποκαλούσαν «φίλτρον» του οργανισμού.
Βελτιώνονται τα συμπτώματα τυμπανισμού, κολικών, κολίτιδας, διάρροιας και του πεπτικού έλκους.
Αποτρέπεται η κατακράτηση υγρών και η κυστίτιδα. 
Η αυξημένη κατανάλωση του ενδείκνυται σε καταστάσεις ρευματοειδούς και ουρικής αρθρίτιδας.
Θεραπεύεται ο βήχας, η βρογχίτιδα και το άσθμα
Προλαμβάνονται και θεραπεύονται λοιμώξεις αναπνευστικού συτήματος
Ενισχύεται το ανοσοποιητικό σύστημα
Τέλος να αναφέρουμε ότι η κατανάλωσή του έχει αντικαρκινικές ιδιότητες καθώς περιέχει την αντικαρκινική ουσία φαλκαρινόλη

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ

Το μήλο είναι θρεπτικό φρούτο, περιέχει αρκετές φυτικές ίνες, βιταμίνες (C), αντιοξειδωτικά και μέταλλα, τα οποία είναι πολύ ωφέλιμα για τον ανθρώπινο οργανισμό,
Επίσης τα μήλα περιέχουν πηκτίνη η οποία ρυθμίζει την χοληστερόλη και αποτοξινώνει το σώμα όπως άλλωστε και όλες οι τροφές που περιέχουν πηκτίνη.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ 


Σίγουρα δεν είμαστε σε θέση να επιβεβαιώσουμε εάν ο χυμός αυτός μπορεί πράγματι να θεραπεύσει τον καρκίνο. Ωστόσο, τα συστατικά του είναι εξαιρετικά, φημισμένα για τη δράση τους και δεν προκαλούν παρενέργειες.
Δεν χάνετε τίποτα να δοκιμάσετε!

Διαβάστε περισσότερα http://alttherapy.blogspot.com/2013/03/blog-post_30.html#ixzz2P9YCH2yy

Σάββατο 23 Μαρτίου 2013

Προ των πυλών η κρητική ασπιρίνη – Επανάσταση στα βιολογικά προϊόντα με Παγκόσμια πατέντα!

από το Ρέθεμνοςnews - το προτότυπο εδώ


Η νέα βιολογική ασπιρίνη φέρει Κρητική υπογραφή καθώς ήρθε για να αλλάξει όλα όσα γνωρίζαμε μέχρι σήμερα για την προστασία της υγείας μας από τα κρυολογήματα και την κοινή γρίπη!
Πρόκειται για μία μαγική κάψουλα που αποτελείται αποκλειστικά από τρία είδη κρητικών βοτάνων διαλυμένων σε ελαιόλαδο.
Η μαγική αυτή κάψουλα παρασκευάσθηκε από ομάδα καθηγητών του Πανεπιστημίου Κρήτης όπως αναφέρει το NationalPride, αποτελεί παγκόσμια πατέντα με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας και συνδυάζει την απόλυτη αξιοποίηση των κρητικών βοτάνων με τις αυστηρές προδιαγραφές που θέτει η σύγχρονη φαρμακευτική επιστήμη.
Εμπνευστές αυτής της ιδέας είναι οι καθηγητές Ιατρικής Ηλίας Καστανάς και Χρήστος Λιόνης και ο καθηγητής Βιολογίας Στέργιος Πυρίντσος ενώ για την παρασκευή της κάψουλας συμμετείχαν η Ένωση Αγροτικού Συναιτερισμού Ρεθύμνου και η ελληνική φαρμακοβιομηχανία Gallenica. Αναμένεται ακόμα η πιστοποίησή της από τον ΕΟΦ καθώς και από τις ευρωπαϊκές αρχές και την αμερικανική FDA εντός του 2013 και η τιμή της δε θα ξεπερνάει το 1 ευρώ.
Το πλέον σίγουρο είναι ότι η κρητική ασπιρίνη θα ξεπεράσει τα σύνορα της χώρας μας, αφού όπως υποστηρίζουν οι επιστήμονες παρόλο που τα συστατικά της είναι εντελώς φυσικά το νέο αυτό σκεύασμα αποτελεί φάρμακο και όχι συμπλήρωμα διατροφής, όπως είχε αρχικά χαρακτηρισθεί.
Στόχος των επιστημόνων δεν είναι να αντικαταστήσουν ή να αχρηστεύσουν την παραδοσιακή ασπιρίνη αλλά να εισάγουν στην αγορά ένα φυσικό φάρμακο, βγαλμένο από την κρητική γη.
Οι θεραπευτικές διότητες του φυσικού αυτού φαρμάκου προέρχονται από τα τρία κρητικά βότανα που θεωρούνται ευεργετικά για τον οργανισμό μας, διαλυμένα σε ελαιόλαδο, οι φαρμακευτικές ιδιότητες του οποίου είναι γνωστές από την αρχαιότητα.
Η ιδέα της έρευνας βασίστηκε σε λαϊκές παραδόσεις που μαρτυρούσαν πως το συγκεκριμένο αφέψημα ήταν παλιά κρητικό γιατρικό κατά της γρίπης. Η 12χρονη έρευνα ήρθε να επιβεβαιώσει τις λαϊκές παραδόσεις. Οι επιστήμονες απέδειξαν ότι οι Κρητικοί που κατανάλωναν το κοκταίηλ βοτάνων παρουσίαζε ισχυρή αντίσταση στα κρυολογήματα και στις λοιμώξεις.
Παρόλα αυτά ο καθηγητής Ηλίας Καστανάς αρνείται να αποκαλύψει την φόρμουλα του νέου φαρμάκου:
«Το φάρμακο θα αποτελέσει παγκόσμια πατέντα. Αν αποκαλύπταμε κάποιο από τα τρία βότανα, πολύ φοβάμαι ότι θα είχαμε το φαινόμενο της τηλεοπτικής “φραπελιάς”, όταν όλοι πήγαιναν και κούρευαν τα φύλλα της ελιάς και τα χτυπούσαν στο μίξερ».
«Τα υλικά από τα οποία αποτελείται η κάψουλα δεν παρουσιάζουν, μέχρι στιγμής, επιπτώσεις στην υγεία. Η δοσολογία που θα συστήνεται θα είναι παρόμοια με την κατανάλωση 2 με 3 ροφημάτων την ημέρα».
«Η πολιτεία δεν μας παρείχε καμία απολύτως βοήθεια για την παρασκευή του φαρμάκου. Τα κονδύλια για την έρευνα και την παραγωγή του τα αντλήσαμε από το Πανεπιστήμιο της Κρήτης, τον Αγροτικό Συνεταιρισμό Ρεθύμνου και τη φαρμακευτική εταιρεία».
Η βιολογική ασπιρίνη της Κρήτης αποτελεί ένα από τα πιο λαμπρά επιτεύγματα του Πανεπιστημίου Κρήτης, στον τομέα της φαρμακολογίας.
Η έγκριση του αναμένεται στα μέσα του 2013 από τον ΕΟΦ, ενώ η τιμή πώλησής του δεν πρόκειται να ξεπεράσει το 1 ευρώ.
Το φυσικό αυτό φάρμακο:
• Προστατεύει από τις λοιμώξεις του αναπνευστικού
• Ανακουφίζει από το κρυολόγημα
• Καταπολεμά την κοινή γρίπη
• Είναι αντιπυρετικό
• Έχει αναλγητικές ιδιότητες

Σάββατο 2 Μαρτίου 2013

κατάγματα


 δείτε μερικά στοιχεία εδώ

ένα φιλμάκι όπου εξηγούνται λίγα πράγματα για κατάγματα ...

ίσως σε μερικά χρόνια να χρησιμοποιούνται μεταλλικά σφουγγάρια για την επιδιόρθωση των καταγμάτων ...



Der Facharzt für Chirurgie ist Oberarzt am Unfallkrankenhaus Berlin und Mitglied in der Deutschen Gesellschaft für Unfallchirurgie.
Das Unfallkrankenhaus Berlin ist eines der modernsten klinischen Zentren zur Rettung und Rehabilitation Schwerverletzter Europas. Unfallopfer aus ganz Deutschland werden hier behandelt. In Spezialdisziplinen wie der Therapie von Brand-, Rückenmark- und Handverletzungen belegt das 1997 eröffnete Krankenhaus international eine Spitzenposition. Jährlich werden über 87.000 Patienten behandelt. Von der Akut-Operation bis hin zur Rehabilitation stehen modernste Verfahren und hoch qualifiziertes Personal zur Verfügung. Bei Knochenbrüchen kommt die Spezialklinik vor allem bei Komplikationen wie schwierigen Brüchen oder Infektionen zum Einsatz.
Unfallkrankenhaus Berlin
Warener Straße 7, D- 12683 Berlin

Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2013

τα πειράματα στα ζώα είναι άσκοπα και γίνονται μόνον για να δικαιολογούν χρηματοδοτήσεις ....


ακολουθεί και μετάφραση 
 
Talidomide: storia di un disastro, la ''sperimentazione animale'' ed i suoi frutti marci e letali.

Il talidomide è un farmaco prodotto e commercializzato nel 1957 dalla azienda farmaceutica tedesca Chemie Grünenthal dopo 3 anni di test su animali. Venne ritirato dal commercio alla fine del 1961, dopo essere stato diffuso in 50 paesi sotto quaranta nomi commerciali diversi, fra cui il Contergan.  Anche altri paesi, come l'Inghilterra e la Svizzera, dopo aver acquistato la licenza provarono l'innocuità assoluta di uno degli enantiomeri del farmaco sugli animali.
Il primo bambino nato focomelico si registrò nel 1957 , ma solo agli inizi degli anni '60 venne segnalata la correlazione positiva tra assunzione di talidomide da parte delle donne in gravidanza e teratogenicità riscontrata nella prole da parte del pediatra tedesco Widikund Lenz.
A tragedia esplosa, le donne trattate con talidomide davano alla luce neonati con gravi alterazioni congenite dello sviluppo degli arti, ovvero amelia (assenza degli arti) o vari gradi di focomelia (riduzione delle ossa lunghe degli arti), generalmente più a carico degli arti superiori che quelli inferiori, e quasi sempre bilateralmente, pur con gradi differenti. Nel 1960 e nel 1961, prima del ritiro del farmaco, si cercò di riprodurre gli effetti teratogeni del farmaco su cavie animali gravide, ma senza esito positivo. In particolare il Dr. Somers riscontrò risultati negativi della tossicità del farmaco sull'embrione di cavie gravide della specie dei ratti. [G.F. Somers, Pharmacological properties of thalidomide (alpha-phthalimido glutarimide), a new sedative hypnotic drug. British Journal of Pharmacology 15 (1): 111-6; Thalidomide and congenital abnormalities. The Lancet Vol. 279 No. 7235 pp 912-913, Apr 28, 1962  - The History and Implications of Testing Thalidomide on Animals, Greek R., Shanks N., Rice M. J.]
Medesimi risultati negativi ottenne, nei suoi esperimenti su cavie gravide di topo e cavie (porcellini d'India), il Dr. McBride, pochi mesi prima del ritiro del talidomide dal mercato.
[Sharpe R., Fatal Mistake: the use of animals for research and testing  -  New Scientist, may 28 1981  -  Sunday Times, Insight Team, Suffer The Children - The Story of Thalidomide, Andre Deutsch, 1979]
Solo nel 1962, dopo che il talidomide venne ritirato dal mercato, il Dr. Somers riuscì a produrre effetti teratogeni simili a quelli umani in cavie gravide di coniglio bianco neozelandese ma somministrando alle stesse dosi massicce del farmaco dalle 25 alle 300 volte quelle tollerate dall'organismo umano. Successivi esperimenti su cavie gravide di altre specie, registrarono la teratogenicità del farmaco come riscontrata negli esseri umani ma, come riportò il Dr. Shardein, che studiò la vicenda in modo approfondito:''in circa 10 ceppi di ratti, 15 di topi, 11 razze di conigli, 2 di cani, 3 di criceti, 8 specie di primati e in altre specie quali gatti, armadilli, cavie, maiali e furetti sui quali il talidomide fu testato, gli effetti teratogeni si verificarono SOLO OCCASIONALMENTE, in condizioni sperimentali particolari ed a dosi superiori a quelle impiegate normalmente per gli esseri umani.'' [Schardein J: Drugs as Teratogens CRC Press; 1976.], ed ancora lo stesso riferiva:''Due decenni fa, con la catastrofe del talidomide, il coniglio emerse come la specie più sensibile per questo agente teratogeno, evidenziato in parte dai risultati negativi e/o dubbi prodotti su un gran numero di altre specie all'epoca in altri laboratori.'' [Shardein J. L., Schwetz B. A., Kenel M. F., Species sensitivities and prediction of teratogenic potential, Environ Health Perspect. 1985 September; 61: 55–67]
Paradossalmente, proprio un episodio tanto drammatico che doveva provare definitivamente l'infondatezza e la pericolosità  della ''sperimentazione animale'' per la salute della specie umana, segnò l'inizio dell'obbligo di sperimentazione su almeno due specie differenti di animali di ogni nuovo prodotto farmaceutico, onde studiarne l'efficacia o la pericolosità, ad iniziare da probabili effetti teratogeni, nonostante in studi e pubblicazioni scientifiche viene ribadito e comprovato che il modello animale non può essere un riferimento attendibile, predittivo e sicuro per l'uomo di eventuali effetti collaterali di molecole sperimentali, finanche i suoi effetti teratogeni ed embriotossici [Bailey et al, 2005]
Eppure, i sostenitori di questa pratica obsoleta, fallace, fuorviante e scientificamente  inattendibile, continuano ad asserire infondatamente che una maggiore sperimentazione su cavie animali gravide avrebbe evitato la catastrofe del talidomide, omettendo di dire però in quali circostanze sperimentali particolari i ricercatori riuscirono a produrre nella prole degli animali utilizzati gli effetti riscontrati nei bambini delle donne gravide, ovvero somministrando dosi massicce del farmaco di gran lunga maggiori a quelle tollerate dall'organismo umano. Se volessimo considerare predittivi e di riferimento per l'essere umano gli effetti registrati su animali, allora dovremmo ritirare dal mercato farmaci come l'aspirina, teratogena per gli animali ma non per la specie umana [Hartung 2009], il cortisone, teratogeno per tutte le cavie animali su cui viene testato ma non per l'essere umano [Spielmann 2005], perfino il sale, teratogeno per i topi ma non per gli uomini [Nishimura, H. and Miyamoto, S. (1969). Teratogenic effects of sodium chloride in mice. Acta Anat. Nippon 74:121–124.] o magari anche la caffeina teratogena per alcuni animali ma non per gli esseri umani [Bailey et al, 2005] ed altri farmaci con medesimi contraddittori effetti su animali ed umani.
Purtroppo, il talidomide non fu solo un episodio isolato scaturito da questa ''scienza'' dannosa e assolutamente insicura per la specie umana. Altri episodi tristemente balzati agli onori delle cronache furono il vioxx, un farmaco ritirato dal mercato mondiale, testato con successo sulle cavie animali ma rivelatosi altamente letale per gli esseri umani, ben 60 mila morti circa accertati solo negli U.S.A. e 140 mila circa in tutto il mondo all'atto del ritiro.
Il TGN 1412, un farmaco che dopo aver superato le prove sugli animali nelle fasi cliniche del trial sperimentale fece ricoverare d'urgenza i 6 volontari umani delle fasi cliniche della sperimentazione del farmaco, tutti e 6 entrati in coma registrarono danni multipli a vari organi del corpo, o altri ed altri esempi di farmaci considerati sicuri sugli animali da laboratorio e poi rivelatisi dannosi e/o letali una volta immessi sul mercato per la salute umana.....basta solo documentarsi, vedere per credere.
Infatti, bel il 92% dei farmaci che superano i test sperimentali su animali non si traducono nei test sulle cavie umane perchè dannosi,tossici o inefficaci...il 92%! E del restante 8% delle nuove molecole commercializzate ben i 50% si rivela tossico o inefficace per gli esseri umani. Quindi, su 100 sostanze testate con successo sugli animali, ben 96 si dimostrano pericolose o inutili per le persone.
Tocca anche ricordare che ogni anno negli U.S.A. muoiono 106 mila persone per gravi reazioni avverse ai farmaci commercializzati e 197 mila muoiono nell'U.E. per gli stessi motivi, senza dimenticare il resto del mondo: Africa, Asia, Oceania, Canada, Sud America. E quindi, come titolato su un ottimo ed esplicativo studio pubblicato sul British Medical Journal che fece non poco clamore nel mondo medico-scientifico :''Where is the evidence that animal research benefits humans?'', ''Dove sono le prove che la ricerca su animali è di beneficio all'umanità?'' , [Pound et al, BMJ. 2004 February 28; 328(7438): 514–517.]
Talidomide: storia di un disastro, la ''sperimentazione animale'' ed i suoi frutti marci e letali.

Il talidomide è un farmaco prodotto e commercializzato nel 1957 dalla azienda farmaceutica tedesca Chemie Grünenthal dopo 3 anni di test su animali. Venne ritirato dal commercio alla fine del 1961, dopo essere stato diffuso in 50 paesi sotto quaranta nomi commerciali diversi, fra cui il Contergan. Anche altri paesi, come l'Inghilterra e la Svizzera, dopo aver acquistato la licenza provarono l'innocuità assoluta di uno degli enantiomeri del farmaco sugli animali.
Il primo bambino nato focomelico si registrò nel 1957 , ma solo agli inizi degli anni '60 venne segnalata la correlazione positiva tra assunzione di talidomide da parte delle donne in gravidanza e teratogenicità riscontrata nella prole da parte del pediatra tedesco Widikund Lenz.
A tragedia esplosa, le donne trattate con talidomide davano alla luce neonati con gravi alterazioni congenite dello sviluppo degli arti, ovvero amelia (assenza degli arti) o vari gradi di focomelia (riduzione delle ossa lunghe degli arti), generalmente più a carico degli arti superiori che quelli inferiori, e quasi sempre bilateralmente, pur con gradi differenti. Nel 1960 e nel 1961, prima del ritiro del farmaco, si cercò di riprodurre gli effetti teratogeni del farmaco su cavie animali gravide, ma senza esito positivo. In particolare il Dr. Somers riscontrò risultati negativi della tossicità del farmaco sull'embrione di cavie gravide della specie dei ratti. [G.F. Somers, Pharmacological properties of thalidomide (alpha-phthalimido glutarimide), a new sedative hypnotic drug. British Journal of Pharmacology 15 (1): 111-6; Thalidomide and congenital abnormalities. The Lancet Vol. 279 No. 7235 pp 912-913, Apr 28, 1962 - The History and Implications of Testing Thalidomide on Animals, Greek R., Shanks N., Rice M. J.]
Medesimi risultati negativi ottenne, nei suoi esperimenti su cavie gravide di topo e cavie (porcellini d'India), il Dr. McBride, pochi mesi prima del ritiro del talidomide dal mercato.
[Sharpe R., Fatal Mistake: the use of animals for research and testing - New Scientist, may 28 1981 - Sunday Times, Insight Team, Suffer The Children - The Story of Thalidomide, Andre Deutsch, 1979]
Solo nel 1962, dopo che il talidomide venne ritirato dal mercato, il Dr. Somers riuscì a produrre effetti teratogeni simili a quelli umani in cavie gravide di coniglio bianco neozelandese ma somministrando alle stesse dosi massicce del farmaco dalle 25 alle 300 volte quelle tollerate dall'organismo umano. Successivi esperimenti su cavie gravide di altre specie, registrarono la teratogenicità del farmaco come riscontrata negli esseri umani ma, come riportò il Dr. Shardein, che studiò la vicenda in modo approfondito:''in circa 10 ceppi di ratti, 15 di topi, 11 razze di conigli, 2 di cani, 3 di criceti, 8 specie di primati e in altre specie quali gatti, armadilli, cavie, maiali e furetti sui quali il talidomide fu testato, gli effetti teratogeni si verificarono SOLO OCCASIONALMENTE, in condizioni sperimentali particolari ed a dosi superiori a quelle impiegate normalmente per gli esseri umani.'' [Schardein J: Drugs as Teratogens CRC Press; 1976.], ed ancora lo stesso riferiva:''Due decenni fa, con la catastrofe del talidomide, il coniglio emerse come la specie più sensibile per questo agente teratogeno, evidenziato in parte dai risultati negativi e/o dubbi prodotti su un gran numero di altre specie all'epoca in altri laboratori.'' [Shardein J. L., Schwetz B. A., Kenel M. F., Species sensitivities and prediction of teratogenic potential, Environ Health Perspect. 1985 September; 61: 55–67]
Paradossalmente, proprio un episodio tanto drammatico che doveva provare definitivamente l'infondatezza e la pericolosità della ''sperimentazione animale'' per la salute della specie umana, segnò l'inizio dell'obbligo di sperimentazione su almeno due specie differenti di animali di ogni nuovo prodotto farmaceutico, onde studiarne l'efficacia o la pericolosità, ad iniziare da probabili effetti teratogeni, nonostante in studi e pubblicazioni scientifiche viene ribadito e comprovato che il modello animale non può essere un riferimento attendibile, predittivo e sicuro per l'uomo di eventuali effetti collaterali di molecole sperimentali, finanche i suoi effetti teratogeni ed embriotossici [Bailey et al, 2005]
Eppure, i sostenitori di questa pratica obsoleta, fallace, fuorviante e scientificamente inattendibile, continuano ad asserire infondatamente che una maggiore sperimentazione su cavie animali gravide avrebbe evitato la catastrofe del talidomide, omettendo di dire però in quali circostanze sperimentali particolari i ricercatori riuscirono a produrre nella prole degli animali utilizzati gli effetti riscontrati nei bambini delle donne gravide, ovvero somministrando dosi massicce del farmaco di gran lunga maggiori a quelle tollerate dall'organismo umano. Se volessimo considerare predittivi e di riferimento per l'essere umano gli effetti registrati su animali, allora dovremmo ritirare dal mercato farmaci come l'aspirina, teratogena per gli animali ma non per la specie umana [Hartung 2009], il cortisone, teratogeno per tutte le cavie animali su cui viene testato ma non per l'essere umano [Spielmann 2005], perfino il sale, teratogeno per i topi ma non per gli uomini [Nishimura, H. and Miyamoto, S. (1969). Teratogenic effects of sodium chloride in mice. Acta Anat. Nippon 74:121–124.] o magari anche la caffeina teratogena per alcuni animali ma non per gli esseri umani [Bailey et al, 2005] ed altri farmaci con medesimi contraddittori effetti su animali ed umani.
Purtroppo, il talidomide non fu solo un episodio isolato scaturito da questa ''scienza'' dannosa e assolutamente insicura per la specie umana. Altri episodi tristemente balzati agli onori delle cronache furono il vioxx, un farmaco ritirato dal mercato mondiale, testato con successo sulle cavie animali ma rivelatosi altamente letale per gli esseri umani, ben 60 mila morti circa accertati solo negli U.S.A. e 140 mila circa in tutto il mondo all'atto del ritiro.
Il TGN 1412, un farmaco che dopo aver superato le prove sugli animali nelle fasi cliniche del trial sperimentale fece ricoverare d'urgenza i 6 volontari umani delle fasi cliniche della sperimentazione del farmaco, tutti e 6 entrati in coma registrarono danni multipli a vari organi del corpo, o altri ed altri esempi di farmaci considerati sicuri sugli animali da laboratorio e poi rivelatisi dannosi e/o letali una volta immessi sul mercato per la salute umana.....basta solo documentarsi, vedere per credere.
Infatti, bel il 92% dei farmaci che superano i test sperimentali su animali non si traducono nei test sulle cavie umane perchè dannosi,tossici o inefficaci...il 92%! E del restante 8% delle nuove molecole commercializzate ben i 50% si rivela tossico o inefficace per gli esseri umani. Quindi, su 100 sostanze testate con successo sugli animali, ben 96 si dimostrano pericolose o inutili per le persone.
Tocca anche ricordare che ogni anno negli U.S.A. muoiono 106 mila persone per gravi reazioni avverse ai farmaci commercializzati e 197 mila muoiono nell'U.E. per gli stessi motivi, senza dimenticare il resto del mondo: Africa, Asia, Oceania, Canada, Sud America. E quindi, come titolato su un ottimo ed esplicativo studio pubblicato sul British Medical Journal che fece non poco clamore nel mondo medico-scientifico :''Where is the evidence that animal research benefits humans?'', ''Dove sono le prove che la ricerca su animali è di beneficio all'umanità?'' , [Pound et al, BMJ. 2004 February 28; 328(7438): 514–517.]



ΘΑΛΙΔΟΜΙΔΗ: η ιστορία μιας καταστροφής, “δοκιμές σε ζώα με σάπια φρούτα και θανατηφόρα” .
Η θαλιδομίδη είναι ένα φάρμακο που κατασκευάστηκε και διατέθηκε στο εμπόριο το 1957 από τη γερμανική φαρμακευτική εταιρεία Chemie Grünenthal μετά από 3 χρόνια δοκιμών σε ζώα. Αποσύρθηκε από την αγορά στα τέλη του 1961, ενώ στο μεταξύ είχε αποκτήσει άδεια κυκλοφορίας σε 50 χώρες κάτω από σαράντα διαφορετικές ονομασίες, συμπεριλαμβανομένων των Contergan. Σε Άλλες χώρες, όπως στην Αγγλία και την Ελβετία, μετά την αγορά της άδειας, ένα από τα μέρη του φαρμάκου, το οποίο στο σύνολό του είναι επιβλαβές για τα ζώα, αποδείχθηκε εκείνη την περίοδο εντελώς ακίνδυνο.
Το πρώτο παιδί που γεννήθηκε phocomelus( ερμ.: πρόκειται για σύμφυτη αναταραχή, δηλ. μια φυσική κατάσταση που παρουσιάζεται κατά τη γέννηση και σύμφωνα με αυτήν το νεογέννητο εμφανίζει πολύ κοντά ή απόντα μακριά κόκκαλα και βατραχοπέδιλα, δηλ., οριζόντια ανεπτυγμένα άκρα για τη μετακίνηση μέσω ύδατος, κάτι που συναντάται στα ψάρια κ.α.), καταγράφηκε το 1957, αλλά μόνο στις αρχές της δεκαετίας του 1960 έγινε αναφορά σε θετική( υπαρκτή) συσχέτιση για την χρήση της θαλιδομίδης από έγκυες γυναίκες και της τερατογένεσης που παρατηρήθηκε στα νεογνά τους, από το γερμανό παιδίατρο Widikund Lenz.
Ξέσπασε ολόκληρη τραγωδία, καθώς οι γυναίκες που λάμβαναν θεραπεία με θαλιδομίδη, γέννησαν βρέφη με σοβαρές συγγενείς ανωμαλίες της ανάπτυξης των άκρων ή Amelia (ιατρικό σύνδρομο απουσίας των άκρων, ακόμη και των τεσσάρων, καθώς και δυσμορφίες σχεδόν σε όλο το υπόλοιπο σώμα) ή διαφορετικούς βαθμούς φωκομέλειας, (σύνδρομο εξαιτίας του οποίου παρατηρείται συγγενής απουσία ή/και μείωση των μακρών οστών των άκρων, οφειλόμενη στη λήψη της θαλιδομίδης και τα οποία ονομάζονται έτσι γιατί μοιάζουν με πτερύγια φώκιας), γενικά, βλάπτονταν περισσότερο τα άνω από κάτω άκρα και σχεδόν πάντα σε διμερές επίπεδο(και τα δύο μέλη), αν και σε διαφορετικούς βαθμούς(δυσμορφίας). Το 1960 και το 1961, πριν την απόσυρση του φαρμάκου, (επιστήμονες) προσπάθησαν να αναπαράγουν τη τερατογόνο δράση του φαρμάκου σε έγκυες πειραματόζωα, αλλά χωρίς επιτυχία.
Ειδικότερα, ο Δρ. Somers βρήκε αρνητικά αποτελέσματα της τοξικότητας του φαρμάκου για το έμβρυο της εγκύου, σε(πειράματα πάνω σε) ινδικά χοιρίδια του είδους των αρουραίων. [G.F. Somers, Φαρμακολογικές ιδιότητες της θαλιδομίδης (αλφα-φθαλιμιδο γλουταριμίδιο), ένα νέο ηρεμιστικό υπνωτικό φάρμακο. British Journal of Pharmacology 15 (1): 111-6: Θαλιδομίδη και συγγενείς ανωμαλίες. The Lancet Vol 279 αρ. 7235 σελ. 912-913, 28 Απρ 1962 - Η Ιστορία και Επιπτώσεις των δοκιμών σε ζώα που(τους έχει χορηγηθεί) θαλιδομίδη, Ελληνική R., Ν. Shanks, Μ. Ράις Ι.]
Τα ίδιο αρνητικά αποτελέσματα σε πειράματά του για ινδικά χοιρίδια σε έγκυα ποντίκια και ινδικά χοιρίδια (ινδικά χοιρίδια), είχε ο Δρ. McBride, λίγους μήνες πριν από την απόσυρση της θαλιδομίδης από την αγορά.
[R. Sharpe, Μοιραίο λάθος: η χρήση των ζώων για την έρευνα και δοκιμές - New Scientist, 28 Μαΐου 1981 - Sunday Times, Insight Team( Διορατική ομάδα), Suffer the children (τα παιδιά υποφέρουν - Η Ιστορία της θαλιδομίδης, Andre Deutsch, 1979].
Μόνο το 1962, αφού είχε γίνει απόσυρση της θαλιδομίδη από την αγορά, ο Δρ. Somers ήταν σε θέση να παράγει την τερατογόνο δράση σε αρουραίους, όμοια με αυτή των ανθρώπινων εμβρύων(παρόμοια με τα ανθρώπινα κρούσματα) χορηγώντας τις ίδιες δόσεις του φαρμάκου σε λευκό κουνέλι Νέας Ζηλανδίας, αλλά 25 με 300 φορές περισσότερο ανεκτές από τον ανθρώπινο οργανισμό.
Σε περαιτέρω πειράματα σε άλλα είδη εγκύων ποντικών καταγράφεται πετυχημένη τερατογένεση του φαρμάκου, όπως διαπιστώθηκε, σε ανθρώπους, αλλά, όπως αναφέρθηκε από τον Δρ. Shardein, ο οποίος μελέτησε το θέμα σε βάθος,'' σε περίπου 10 στελέχη των αρουραίων, 15 ποντικών, 11 φυλές των κουνελιών, 2 σκυλιά, 3 χάμστερ, 8 είδη των πρωτευόντων θηλαστικών και άλλα είδη, όπως οι γάτες, αρμαδίλοι, ινδικά χοιρίδια, οι χοίροι και τα κουνάβια στα οποία δοκιμάστηκε η θαλιδομίδη, τερατογόνος δράση υπήρξε μόνο περιστασιακά, κυρίως κάτω από πειραματικές συνθήκες και σε δόσεις υψηλότερες από αυτές που χρησιμοποιούνται συνήθως για τον άνθρωπο'' [Schardein J:. ναρκωτικά ως τερατογόνα CRC Press, 1976]., και εξακολουθεί να είναι η ίδια, αναφέροντας :'' Δύο δεκαετίες πριν, μαζί(ταυτόχρονα) με την καταστροφή(απόσυρση από την αγορά) της θαλιδομίδης, το κουνέλι προέκυψε ως το πιο ευαίσθητο από τα είδη για τερατογένεση, αυτό αποδεικνύεται εν μέρει από τα αρνητικά αποτελέσματα και / ή αμφίβολα προϊόντα σε ένα μεγάλο αριθμό άλλων ειδών εκείνη τη χρονική περίοδο σε άλλα εργαστήρια.'' [J. Shardein L., Schwetz B. A., M. Kenel ST., Ειδικές ευαισθησίες και πρόβλεψη πιθανής τερατογένεσης, Environ Health Perspect. Σεπτεμβρίου 1985, 61: 55 - 67].
Παραδόξως, ένα επεισόδιο(περιστατικό) που ήταν πολύ δραματικό, ώστε ν’ αποδεικνύει τελικά την αβασιμότητα και τον κίνδυνο των μελετών και των “δοκιμών”,( πειραμάτων) στα ζώα για χάρη(με σκοπό) της υγείας του ανθρώπινου είδους, σηματοδότησε την αρχή της υποχρέωσης για τη δοκιμή σε τουλάχιστον δύο διαφορετικά είδη ζώων από κάθε νέο φαρμακευτικό προϊόν, προκειμένου να μελετηθεί η αποτελεσματικότητα ή ο κίνδυνος, ξεκινώντας με πιθανές τερατογόνες επιδράσεις, και παρά τις μελέτες επιστημονικών δημοσιεύσεων, επιβεβαιώνεται και αποδεικνύεται τελικά ότι το ζώο ως μοντέλο (δείγμα) δεν μπορεί να αποτελέσει αξιόπιστο σημείο αναφοράς πρόβλεψης και ασφάλειας για τον άνθρωπο από τις πιθανές παρενέργειες των πειραματικών μορίων(ουσιών), ακόμα και τερατογόνων και εμβρυοτοξικών [Bailey et al, 2005].
Ωστόσο οι υποστηρικτές αυτής της ξεπερασμένης απατηλής, παραπλανητικής και επιστημονικά αναξιόπιστης πρακτικής συνεχίζουν μάταια να υποστηρίζουν ότι με την εφαρμογή περισσότερων εργαστηριακών πειραμάτων σε έγκυα ζώα, (τα οποία πειράματα εξακολουθούν να διεκδικούν), θα είχε αποφευχθεί η καταστροφή(απόσυρση από την αγορά) της θαλιδομίδης, ωστόσο παρέλειψαν να πουν κάτω από ποιες ειδικές συνθήκες και σε ποιες πειραματικές περιπτώσεις οι ερευνητές ήταν σε θέση να παράγουν απογόνους των ζώων που χρησιμοποιήθηκαν ως αποτελέσματα, που παρατηρούνται σε παιδιά των εγκύων γυναικών, ή (παρέλειψαν να πουν) τη χορήγηση μεγάλων δόσεων του φαρμάκου, κατά πολύ μεγαλύτερες από τις ανεκτές για τον ανθρώπινο οργανισμό. Αν θέλουμε να εξετάσουμε τα αποτελέσματα που καταγράφηκαν στα ζώα, ως ενδεχόμενο πρόβλεψης και αναφοράς για το ανθρώπινο ον, τότε πρέπει να αποχωρήσουν από την αγορά φαρμάκων ουσίες όπως η ασπιρίνη, τερατογόνες για τα ζώα, αλλά όχι για τον άνθρωπο [Hartung, 2009], κορτιζόνη, τερατογόνος για όλα τα πειραματόζωα στα οποία έχει δοκιμαστεί, αλλά όχι για το ανθρώπινο ον [Spielmann, 2005], ακόμη και το άλας, τερατογόνο για ποντικούς, αλλά όχι για τους άνδρες [Nishimura, Η. και Miyamoto, S. (1969). Τερατογόνος δράση του χλωριούχου νατρίου σε ποντικούς. Acta Ανατ. Nippon 74:121-124.] Ή ίσως ακόμη και η καφεΐνη έχει τερατογόνο δράση σε μερικά ζώα, αλλά όχι στους ανθρώπους [Bailey et al, 2005] και άλλα φάρμακα με τις ίδιες αντιφατικές επιπτώσεις σε ζώα και ανθρώπους.
Δυστυχώς, η θαλιδομίδη δεν ήταν απλώς ένα μεμονωμένο περιστατικό το οποίο προέκυψε από τη “συγκεκριμένη επιστήμη” ως επιβλαβής και απολύτως επικίνδυνη, (δίχως ασφάλεια) για τον άνθρωπο. Άλλα περιστατικά, δυστυχώς, που έγιναν πρωτοσέλιδα, όπως το Vioxx, ένα φάρμακο που αποσύρθηκε από την παγκόσμια αγορά, δοκιμάστηκε με επιτυχία σε ζωικά μοντέλα, αλλά έχει αποδειχθεί ιδιαίτερα θανατηφόρο για τους ανθρώπους, είχε καταστεί υπεύθυνο για περίπου 60. 000 θανάτους στις ΗΠΑ μόνο και περίπου 140. 000 στον κόσμο, έως τη στιγμή της απόσυρσής του.
To TGN 1412, ένα φάρμακο που, αφού είχε αποδειχθεί κατάλληλο στις δοκιμές σε ζώα κατά τη διάρκεια κλινικών μελετών και πειραμάτων, οδήγησε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης 6(έξι) εθελοντές κατά τη διάρκεια των σταδίων των κλινικών δοκιμών του φαρμάκου, όλοι και οι 6(έξι) βρέθηκαν σε κώμα με καταγεγραμμένες πολλαπλές βλάβες σε διάφορα όργανα του σώματος, ή άλλες περιπτώσεις και άλλα παραδείγματα φαρμάκων που θεωρούνται ασφαλή σε πειραματόζωα και στη συνέχεια είναι πιθανό να αποδειχθούν επιβλαβή και / ή θανατηφόρα όταν διατίθενται στην αγορά για την ανθρώπινη υγεία ..... απλά πρέπει να διαβάσετε, να δείτε για να πιστέψετε.
Στην πραγματικότητα, αρκετά από το 92% των φαρμάκων που περνούν τις δοκιμές των πειραμάτων σε ζώα, δεν οδηγούν σε δοκιμές ανθρώπινους οργανισμούς, επειδή(θεωρούνται) επιβλαβή, τοξικά ή αναποτελεσματικά ... το 92% (των φαρμάκων)! Και το υπόλοιπο 8% των νέων μορίων(μοντέλων, προϊόντων, της νέας γενιάς ουσίες) που προωθούνται ως κατάλληλα, το 50% αποδεικνύεται ότι είναι αναποτελεσματικά ή τοξικά για τον άνθρωπο. Επομένως, από τις 100 ουσίες που δοκιμάζονται με επιτυχία σε ζώα, οι 96 αποδεικνύονται επικίνδυνες ή άχρηστες για τους ανθρώπους.
Εναπόκειται επίσης σ’ εμάς να θυμόμαστε ότι κάθε χρόνο στις ΗΠΑ 106. 000 άνθρωποι πεθαίνουν από σοβαρές ανεπιθύμητες αντιδράσεις σε φάρμακα των φαρμακοβιομηχανιών και 197. 000 πεθαίνουν στην Ε.Ε. για τους ίδιους λόγους, για να μην αναφέρουμε το υπόλοιπο του κόσμου: Αφρική, Ασία, Ωκεανία, τον Καναδά, τη Νότια Αμερική. Συνεπώς, όπως τιτλοφορείται η εξαιρετική και επεξηγηματική μελέτη που δημοσιεύθηκε στη British Medical Journal, αλλά δεν έκανε την παραμικρή αίσθηση στην ιατρική-επιστημονική κοινότητα: “Πού είναι η απόδειξη ότι η έρευνα των ζώων είναι προς όφελος της ανθρωπότητας;'', [Λίρα et al, BMJ. 2004 Φεβρουάριος 28, 328 (7438): 514 - 517].


για την μετάφραση ευχαριστώ θερμά την  Apostolaki G. Ourania

Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2012

ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΤΟΥ ΚΑΦΕ ΚΑΙ Η ΟΛΛΑΝΔΙΑ



Τα καφεόδεντρα βγάζουν τον καρπό τους έτοιμο προς
κατεργασία. Οι εταιρείες μεταφέρουν τους καρπούς στα
εργοστάσια, καθαρίζουν τα χρήσιμα μέρη και τα συνθλίβουν.
Αυτός είναι ο γνήσιος καφές. Από κει και πέρα παίρνει η
κάθε εταιρεία αρώματα και προσθέτει στο πρώτο μείγμα
έτσι ώστε τα χαρμάνια να έχουν το δικό τους ξεχωριστό
άρωμα ανά εταιρεία (Λουμίδης - Μπράβο κλπ). Αυτά για
τον γνωστό ελληνικό καφέ.
Καθώς καθαρίζονται οι καρποί και τα χρήσιμα μέρη πάνε
για άλεση, τα άχρηστα δεν πετιούνται αλλά ψήνονται! Οι
γνώστες του αντικειμένου, τα αποκαλούν κατακάθια του
καφεόδεντρου και παλαιότερα τα πετούσαν.
Αργότερα άρχισαν να τα διοχετεύουν ως ρόφημα καφέ σε
τριτοκοσμικές χώρες και έπειτα ο μεγαλύτερος αγροτικός
συνεταιρισμός που εδρεύει στην Ολλανδία και ονομάζεται
Νestle προσέθεσε το χημικό που αποδίδει αφρό.
Έτσι η Ελλάδα σήμερα είναι πρώτη σε κατανάλωση των
"σκουπιδιών" του καφεόδεντρου με την προσθήκη του
χημικού για τον αφρό!
Έχοντας αφήσει κατά πολύ πίσω
τις τριτοκοσμικές χώρες σε κατανάλωση φραπέ!
Το δε τμήμα της Αφρικής αλλά και της Βραζιλίας που
παράγουν τον καφέ δεν καταναλώνουν καθόλου φραπέ!
Αυτά τα ολίγα πληροφοριακά μετά από 17 χρόνια δουλειας
στην παραγωγή καφέ.

Τα προϊόντα της Ολλανδικής Nestle:
NES CAFE (με δομή απορρυπαντικού - σαπουνιού)
SMARTIES (πολύχρωμα κουφετάκια, ή αλλιώς πολύχρωμες χάντρες)
KIT KAT (Σοκολατο - γκοφρέτες)
MAGGI (συμπληρώματα γεύσης)
HAAGEN DANZ (Παγωτά)
PURINA - FRISKIES (σκυλοτροφές και γατοτροφές
καταστρέφουν την υγεία του κατοικιδίου σας)
Παγωτά Nestle (Aloma-Boss-Magnum-Nirvana-Pirulo-Crunch κ.ά.)
Δημητριακά πρωινού (Fitness-Clusters-Cheerios-Cookie Crisp)
Νερό (Κορπή- Perrier).

Αποφεύγουμε τα Ολλανδικά προϊόντα και για πολλούς ακόμη λόγους,
.....αλλά και γιατί έχουν
μισέλληνα υπουργό οικονομικών και όχι μόνο γι αυτό, αλλά γιατί
οι Ολλανδοί έχουν προβάλλει veto στην ΕΕ, ώστε κανείς να μην κάνει
ελέγχο στις πρώτες ύλες που χρησιμοποιούν για την παρασκευή των
τροφίμων,όπως επίσης και με τι θρέφονται τα ζώα που εμπορεύονται το κρέας τους.
Παρακαλώ προωθήστε το........

Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012

Έκκληση - κάλεσμα προς επαγγελματίες υγείας από την Ανεξάρτητη Πρωτοβουλία Πολιτών Θερμαϊκού




Η Ανεξάρτητη Πρωτοβουλία Πολιτών Θερμαϊκού έχοντας διαπιστώσει την ραγδαία αύξηση των ανασφάλιστων πολιτών πανελλαδικά και ειδικά  κατοίκων του δήμου μας - γεγονός που συνδέεται άμεσα με την κατακόρυφη αύξηση της ύφεσης και ανεργίας - που ως επίπτωση έχει τον αποκλεισμό εκατοντάδων συνδημοτών μας από την πρόσβαση σε πρωτοβάθμια περίθαλψη,

και ΘΕΛΟΝΤΑΣ ΝΑ ΣΥΜΒΑΛΛΕΙ 
(χωρίς να έχει την πρόθεση να άρει τις τεράστιες ευθύνες του ανύπαρκτου πλέον κράτους πρόνοιας που ήρθε ως συνέπεια  των ανάλγητων και καταστροφικών πολιτικών που  άσκησαν οι μονοκομματικές, δικομματικές και τρικομματικές κυβερνήσεις των τελευταίων ετών)
στην ανακούφιση ενός τμήματος των κατοίκων που αδυνατεί να αντιμετωπίσει ζητήματα πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας,

ΑΠΕΥΘΥΝΕΙ ΕΚΚΛΗΣΗ προς επαγγελματίες υγείας της περιοχής (γιατρούς, οδοντιάτρους, εργαστήρια κλπ) να διαθέσουν λίγες ώρες εργασίας από τον πολύτιμο χρόνο τους σε ΑΥΣΤΗΡΑ ΑΝΑΣΦΑΛΙΣΤΟΥΣ και ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΑΔΥΝΑΜΟΥΣ  συμπολίτες μας, εξετάζοντάς τους στον προσωπικό τους επαγγελματικό χώρο.

Ως Πρωτοβουλία θα αναλάβουμε τον όποιο έλεγχο και την οργανωτική  διακίνηση των ενδιαφερομένων πολιτών ώστε να μην δημιουργηθεί ιδιαίτερος φόρτος και επιβάρυνση στην εύρυθμη λειτουργία των επαγγελματιών που θα θελήσουν να συμμετάσχουν στην κίνηση αυτή αλληλεγγύης.


Για οποιαδήποτε πληροφορία, επεξήγηση ή και προσωπική επαφή καλούμε τους ενδιαφερομένους να απευθυνθούν με μέηλ στο anexartitiprotovoulia@gmail.com ή στο τηλέφωνο: 6948482008

Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2012

Κράταιγος -Το βότανο της καρδιάς




Κράταιγος -Το βότανο της καρδιάς
Επιστημονική ονομασία: Κράταιγος η οξυάκανθα & Κ. η μονόγυνος-Crataegus
Άλλα ονόματα: Τρικουκιά, Μουρζιά, Μπουρμπουτζελιά, Τσαμπουρνιά, ξαγκαθιά.
Οικογένεια: Ροδίδες (Rosaceae)
Ο κράταιγος (C. monogyna) είναι ένα εξαιρετικά πολύτιμο φαρμακευτικό βότανο. Ήταν γνωστό κατά το Μεσαίωνα ως σύμβολο της ελπίδας και εχορηγείτο για πολλές ασθένειες. Σήμερα χρησιμοποιείται κυρίως για διαταραχές της καρδιάς και του κυκλοφορικού και ιδιαίτερα για τη στηθάγχη. Οι βοτανοθεραπευτές της Δύσης το θεωρούν κυριολεκτικά ως «τροφή της καρδιάς», που βελτιώνει τη ροή του αίματος στους καρδιακούς μυς και επαναφέρει στο κανονικό τους καρδιακούς παλμούς. Πρόσφατες έρευνες έχουν επιβεβαιώσει την εγκυρότητα αυτών των χρήσεων.
Ο κράταιγος έχει μούρα έντονου κόκκινου χρώματος κατά τη διάρκεια του φθινοπώρου. Χρησιμοποιείται σε γιατρικά για τη θεραπεία ποικίλων διαταραχών του κυκλοφορικού συστήματος.
Περιγραφή
Φυλλοβόλο, ακανθωτό δένδρο, με μικρά φύλλα, λευκά άνθη και κόκκινους καρπούς, που φθάνει σε ύψος τα 8 μέτρα [αγγλ. Hawthorn].
Ο κράταιγος είναι δενδρώδης αγκαθωτός θάμνος που απαντάται σε όλη την Ευρώπη και στην Ελλάδα στα αραιά δάση και τους φράχτες, στενός συγγενής του πυράκανθου.
Είναι ένας αρκετά πυκνός αγκαθωτός θάμνος, που γίνεται  5-8 μέτρα.
Τα φύλλα του είναι μικρά, τριγωνικά, λαμπερά, με λοβούς. Τα άνθη του λευκά μικρά, κατά κορύμβους με στρογγυλωπά πέταλα και με πολλούς στήμονες, που κάποτε είναι κόκκινοι και πολύ αρωματικοί. Ο καρπός είναι ωοειδής, σφαιροειδής με κιτρινωπή σάρκα και περιέχει 2-3 σπέρματα. Προτιμά τα δροσερά, αργιλώδη χώματα.
Η εποχή της άνθησης είναι Απρίλιος-Ιούνιος, ενώ χρησιμοποιούμενα μέρη για θεραπευτικούς σκοπούς είναι τα φύλλα του, τα άνθη του που συλλέγονται κατά τη στιγμή που ανοίγουν, οι κόκκινοι καρποί του που είναι άνοστοι στη γεύση και η ρίζα του πιο σπάνια.
Φυσικό περιβάλλον και καλλιέργεια
Τα δένδρα του κράταιγου συναντώνται σε φράκτες, αλσύλλια και αγρούς σε όλα τα Βρετανικά νησιά και σε όλες τις εύκρατες περιοχές του βόρειου ημισφαιρίου. Οι σπόροι χρειάζονται 18 μήνες για να φυτρώσουν, αλλά τα δένδρα συνήθως καλλιεργούνται από μοσχεύματα. Τα ανθοφόρα στελέχη συλλέγονται στο τέλος της άνοιξης και οι καρποί στο τέλος του καλοκαιριού ή στις αρχές του φθινοπώρου.
Χρησιμοποιούμενα μέρη
Νωπά ανθοφόρα στελέχη περιέχουν τριμεθυλαμίνη, η οποία διεγείρει την κυκλοφορία.
Τα μούρα, βοηθούν την καρδιά, να λειτουργεί κανονικά
Ενεργά συστατικά
Βιοφλαβονοειδή (ρουτίνη, κερκετίνη), τριτερπενοειδή, κυανιούχοι γλυκοζίτες, αμίνες (τριμεθυλαμίνη-μόνο στα άνθη), πολυφαινόλες, κουμαρίνες, ταννίνες
Έρευνα
Βιοφλαβονοειδή. Ο κράταιγος έχει ερευνηθεί διεξοδικό. Η κύρια φαρμακευτική του επίδραση οφείλεται στο ότι περιέχει βιοφλαβονοειδή. Αυτά τα συστατικά χαλαρώνουν και διαστέλλουν τις αρτηρίες, ιδιαίτερα τη στεφανιαία αρτηρία. Αυτό αυξάνει τη ροή του αίματος στους καρδιακούς μυς και μειώνει τα συμπτώματα της στηθάγχης. Τα βιοφλαβονοειδή είναι επίσης ισχυρά αντιοξειδωτικά και βοηθούν στην πρόληψη ή τη μείωση του εκφυλισμού των αιμοφόρων αγγείων.
Καρδιοτονωτικό βότανο
Ένας σημαντικός αριθμός δοκιμών έχει επιβεβαιώσει την αξία του κράταιγου για τη θεραπεία της χρόνιας καρδιακής ανεπάρκειας. Είναι αξιοσημείωτο ότι μία δοκιμή, που έγινε στη Γερμανία το 1994. έδειξε ότι ο κράταιγος βελτιώνει το ρυθμό των καρδιακών παλμών και χαμηλώνει την πίεση του αίματος.
Βασικές δράσεις
Καρδιοτονωτικό. Διαστέλλει τα αιμοφόρα αγγεία. Χαλαρωτικό. Αντιοξειδωτικό
Παραδοσιακές και σύγχρονες χρήσεις
Ιστορικές χρήσεις.
Ο κράταιγος εχρησιμοποιείτο παραδοσιακά στην Ευρώπη για τις πέτρες των νεφρών και της ουροδόχου κύστης και ως διουρητικό. Οι βοτανολογίες του 16ου και του 18ου αιώνα, των Gerard Culpeper και K’Eogh, αναφέρουν όλες αυτές τις χρήσεις. Η σύγχρονη χρήση του κράταιγου, για τα προβλήματα του κυκλοφορικού και της καρδιάς, προέρχεται από έναν Ιρλανδό γιατρό, ο οποίος άρχισε να τον χρησιμοποιεί με επιτυχία στους ασθενείς του για αυτές τις παθήσεις, προς το τέλος του 19ου αιώνα.
Ο κράταιγος είναι ισχυρό καρδιοτονωτικό, που επιτρέπει την αποκατάσταση της υπότασης και της υπέρτασης, της ταχυκαρδίας και της αρρυθμίας. Ακόμα, είναι σπασμολυτικός και καταπραϋντικός, καθώς και πολύ αποτελεσματικός για την καταπολέμηση της αϋπνίας που οφείλεται σε νευρική υπερένταση, αφού ελαπώνει τις εξάψεις του νευρικού συστήματος καθώς και της στηθάγχης. Επιπλέον, ο κράταιγος προφυλάγει από την αρτηριοσκλήρωση και έχει ευεργετική επίδραση πάνω στα αγγεία, ενώ θεωρείται ακόμα φυτό αντιπυρετικό (ιδιαίτερα κατά του τριήμερου πυρετού). Στην Κίνα οι καρποί του θεωρούνται χωνευτικοί ενώ στη Γαλλία χρησιμοποιούνται κατά της δυσπεψίας και της διάρροιας.
Γιατρικό της καρδιάς
Ο κράταιγος χρησιμοποιείται σήμερα για τη θεραπεία της στηθάγχης και των παθήσεων της στεφανιαίας αρτηρίας. Είναι επίσης χρήσιμος για περιπτώσεις καρδιακής ανεπάρκειας ήπιας μορφής, λόγω κυκλοφορικής συμφόρησης και αντικανονικού καρδιακού παλμού. Είναι αποτελεσματικός, αλλά ίσως να χρειαστεί μερικούς μήνες ώσπου να εμφανίσει αξιοσημείωτα αποτελέσματα. Όπως πολλά βότανα, ο κράταιγος δρα σε αρμονία με τις φυσιολογικές λειτουργίες του σώματος και χρειάζεται χρόνος για να εμφανισθούν οι αλλαγές.
Πίεση του αίματος
Ο κράταιγος δεν είναι μόνο ένα πολύτιμο γιατρικό για την υψηλή πίεση του αίματος, αλλά αυξάνει επίσης και τη χαμηλή πίεση. Οι βοτανοθεραπευτές, χρησιμοποιώντας τον κράταιγο, ανακάλυψαν ότι επαναφέρει την πίεση του αίματος στο κανονικό.
Κακή μνήμη
Σε συνδυασμό με το γκίνγκο (Ginkgo biloba), ο κράταιγος χρησιμοποιείται για να ενισχύσει την κακή μνήμη.
Δρα, βελτιώνοντας την κυκλοφορία του αίματος μέσα στο κεφάλι και ως εκ τούτου αυξάνει την ποσότητα του οξυγόνου στον εγκέφαλο.
Εφαρμογές-Παρασκευάσματα-Χρήσεις
-Το έγχυμα που παρασκευάζεται από τα άνθη ή τα φύλλα βοηθάει στην επαναφορά των επιπέδων της πίεσης του αίματος στο κανονικό.
-Το βάμμα από τα ανθοφόρα στελέχη ή τα μούρα είναι το παρασκεύασμα που χρησιμοποιείται συνήθως.
-Το αφέψημα από τα ανθοφόρα στελέχη είναι πολύτιμο για τις διαταραχές του κυκλοφορικού.
-Τα δισκία που περιέχουν κονιορτοποιημένα  ανθοφόρα στελέχη είναι κατάλληλα, για μακροχρόνια χρήση.
-Τα άνθη του κράταιγου, μόνα τους ή με άλλα κατευναστικά φυτά, είναι κατά της αϋπνίας και κατά των ενοχλήσεων της εμμηνόπαυσης. Η θεραπεία για την πρώτη περίπτωση της «νευρικής αϋπνίας», είναι χρησιμοποίηση ενός αφεψήματος των ανθέων -Flor. Grataegi- 2 κουταλιές της σούπας άνθη για 1 φλιτζάνι βραστό νερό με δόση 2-3 φλιτζανιών τη μέρα, για 1 μήνα.
-Το υγρό εκχύλισμα του φυτού συστήνεται κατά της στηθάγχης, ενώ με τους ξερούς καρπούς του φυτού παρασκευάζεται αφέψημα στυπτικό, πολύ καλό κατά της διάρροιας.
-Η φλούδα του φυτού, που μαζεύεται από νεαρά κλαδιά, νωρίς την άνοιξη, συστήνεται ως αντιπυρετικό. Με τα άνθη γίνεται έγχυμα, τονωτικό της καρδιάς (10 γρ. σε 1 κιλό νερό), ενώ οι καρποί χρησιμοποιούνται ως έγχυμα κατά του πονόλαιμου (10 γρ. σε ένα κιλό νερό).
-Τα άνθη και οι καρποί χρησιμοποιούνται κατά της υπέρτασης ως έγχυμα (4 κουταλιές φυτού σε 750 γρ, νερό, η δόση είναι 1 ποτήρι τη μέρα ως ρόφημα) ή ως βάμμα (κατά προτίμηση 10-25 σταγόνες μέσα στο νερό, 3 φορές τη μέρα).
Τέλος, φαρμακευτικά, ο κράταιγος γίνεται: Βάμμα 1/5: 20 σταγόνες, 2-3 φορές τη μέρα.
Ρευστό εκχύλισμα: 10-15 σταγόνες, 3-5 φορές τη μέρα.
Άλλες χρήσεις
Ο κράταιγος ευδοκιμεί παντού στην Ελλάδα, δεν χρειάζεται πότισμα και είναι από τους πιο κατάλληλους θάμνους, για τη δημιουργία φράχτη προστασίας στο περιβόλι μας.
Για αυτό δε εξάλλου και ιδιαίτερα αυτός με τα κόκκινα άνθη πουλιέται και σε φυτώρια.
Προφυλάξεις
Πάντα χρησιμοποιείτε τα βότανα μόνο υπό την επίβλεψη ενός ειδικού ιατρού και ειδικά όταν παίρνετε ταυτόχρονα άλλα φάρμακα ή βότανα.


Πηγή:www.ftiaxno.gr  via  fytokomia.gr